Türk Hemşireler Derneği Genel Başkanı Azize Atlı Özbaş, salgın sürecinde 42 hemşirenin koronavirüsten yaşamını kaybettiğini söylemiş oldu.
Türk Hemşireler Derneği Genel Başkanı Özbaş, hemşirelerin pandemi dönemindeki çalışmalarıyla ilgili izahat yapmış oldu.
“Dünyada sağlığın yükünü hemşireler omuzladı”
Özbaş, pandeminin kendileri için zamanı bir süreç bulunduğunu belirterek, “Pandeminin ilk başladığı yıl aslına bakarsak Dünya Hemşireler Yılı’ydı ve pandeminin patlamasıyla birlikte tüm dünya hemşirelerin önemini görmüş oldu. Pek oldukca meslektaşımızı kaybettik, oldukca meslektaşımız enfekte oldu sadece dünyada sağlığın yükünü hemşireler omuzladı diyebilirim” dedi.
Koronavirüs salgınında 42 hemşire yaşamını yitirdi – VİDEO
“Bizim için ağır bir sorumluluktu”
DHA’nın haberine gore; Özbaş, pandemi döneminde birçok sıkıntılı yaşam hikayesine tanıklık ettiklerini kaydederek şunları söylemiş oldu:
“Bu dönem, hemşirelerin özveri hikayelerinin olduğu, kahramanlık hikayelerinin olduğu, başarı hikayelerinin olduğu fakat bir taraftan da değersiz hissettikleri, tükendikleri ve artık devam edemeyecek noktaya geldikleri deneyimlerle dolu. Oldukça fazla yitik yaşadık, hastalarımızı kaybettik, kendi yakınlarımızı kaybettik ve bu şekilde bir süreçte toplumu zorlayan ve direkt etkileyen bir süreç oldu. Hem onların deneyimlerine tanıklık etmek hem de bu süreçte etken rol alan kişiler olmak bizim için ağır bir sorumluluktu. Fakat Türkiye’deki meslektaşlarım adına söyleyebilirim ki bu ağır sorumluluğu meslektaşlarım oldukca başarıya ulaşmış şekilde sırtladılar ve şu an eğer vatanımızda pandeminin tesirleri bu düzeydeyse başta hemşireler olmak suretiyle tüm sıhhat çalışanlarının özverisiyle, insan üstü çalışmalarıyla, emek verme azimleriyle ve hastalarına ve topluma verdikleri değerle bu hale geldi.”
“42 hemşire yaşamını yitirdi”
Özbaş, şu şekilde devam etti:
“Bizim kayıtlarımıza düşen verilere gore 42 hemşire meslektaşımız koronavirüsten yaşamını yitirdi. Bu sayıya, öteki meslek örgütlerinin bizlere bildirdikleri ya da meslektaşlarımızdan gelen bilgilerle ulaşabildik. Biz pandemi döneminde meslektaşlarımızla oldukca yakın ilişki içerisindeydik. Çevrim içi anket verileri ile onlardan devamlı veri topladık. Ek olarak tüm Türkiye’den de derneğimize yaşadıkları hususi durumlarla ilgili, desteğe gerekseme duydukları mevzularla ilgili e-postalar geldi. Onun için pek oldukca meslektaşımızın problemlerinden haberdar olabildik. Mesela yeni doğum yapmış fakat pandemi döneminde virüslü hastalarını bırakmamak için işine devam eden bir meslektaşımın yaşadıkları aklımda kaldı. İlçede görevlendiriliyor ve 2 saat gidip, 2 saat gelmesi gerekiyordu evine ve o arkadaşımız işine devam etti. Bir meslektaşımız ‘Çocuğumu annemin yanına bıraktım. 2 ay ailemin yanında kaldı ve hemen sonra çocuğum gece, anne ölmeni istemiyorum diye ağlayarak, uyanmaya başladı. Onun için gidip almak zorunda kaldım. Şu an bakacak kimse yok. İş yerine getirmek zorunda kalıyorum ve hala psikolojisi düzelmedi’ diye yazan bir meslektaşım vardı.”
